Երկարագուլպա Պիպին ապրում էր միայնակ տանը, նրա մայրը մահացել էր, իսկ հայրը նավաստի էր, նրա նավը նավաբեկության էր ենթարկվել։ Պիպին տանը պահում էր ձի և կապիկ։ Մի օր նա ծանոթանում է Անիկայի և Տոմիի հետ, որոնք ապրում էին հարևանությամբ։ Նրանք միասին խաղում էին, ունեին իրենց թաքնված ծառը, որի վրա աճում էր լիմոնադ։ Պիպին շատ ճարպիկ էր, նա նաև շատ ուժեղ էր, մի ձեռքով կարողանում էր մարդ բարձրացնել։ Պիպին նաև բարի էր, նա բոլոր երեխաների համար մի օր կոնֆետներ գնեց։ Պիպին դպրոց չէր հաճախում, նրան գրել և կարդալ սովորեցրել էր իր հայրիկի նավաստիներից մեկը, բայց Պիպին սխալներ շատ էր անում։ Մի օր նա Անիկայի և Տոմիի հետ գնաց դպրոց, բայց այնտեղ այնքան շատ չարաճճիություններ արեց, որ նրան դուրս հրավիրեցին դպրոցից։ Պիպին պատմում էր Անիկային և Տոմիին, որ իր հայրիկը գնացել է օվկիանոս և հետ չի վերադարձել, բայց նա սպասում է ու հաստատ գիտի, որ իր հայրն անպայման կվերադառնա, կվերցնի իրեն ու կտանի իր թագավորություն, չէ որ Պիպիի հայրիկը սևամորթների թագավորն էր հեռավոր կղզիներից մեկում։